FLUITEKRUIDBOTER en ander gebruik van fluitekruid UIT DE NATUUR OF JE TUIN

FLUITENKRUID of FLUITEKRUID is een wijdverbreide wit bloeiende schermbloemige plant. Het is een van de vroegst wit bloeiende schermbloemige wilde planten.

Maar pas op: enige kennis van planten en bij geen ervaring gebruik van een goed flora is wel gewenst. Want fluitekruid is gemakkelijk te verwarren met hondspeterselie en dolle kervel. Daarvan zijn beide soorten behoorlijk giftig . Hondspeterselie smaakt branderig als je een klein stukje zou proeven ( dus gelijk uitspugen). Dolle kervel is goed te herkennen doordat de bladeren dofgroen van kleur zijn, de stengels behaard en tussen het groene stengelgedeelte boven aan de plant en het rode stuk aan de voet van de plant zit een tussenstuk met rode punten. Van dolle kervel wordt gezegd dat het vroeger in giftbekers werd gebruikt. Dus echt giftig is het zeker.

Hondspeterselie

Bloem Hondspeterselie

steel dolle kervel

Bloem Dolle Kervel

Fluitekruid zelf smaakt een beetje als kervel, waarvan het dan ook naaste familie is.

Fluitekruid dankt zijn naam aan het feit, dat door de holle stengel er fluitjes van gemaakt kunnen worden. Het is een rechtop groeiende, overblijvende plant met veel blad en vertakkingen, tot 1 m hoog, met holle, groene, gekerfde stelen, die harig zijn bij de grond, maar bovenin glad. Fluitenkruid is de eerste schermbloemige die in de lente bloeit.

Bladeren: grasgroen, enigszins donzig, gesplitst, lijkend op V-vormige varens.
Bloemen: zeer kleine, witte schermbloemen.

Bloemen Fluitekruid

Fluitekruid op zeer veel plekken, zoals bermen en dijken, tussen ruig grasland, in heggen, langs bosranden, in open bos, langs rivieren.

ETEN

Men moet fluitekruid pas plukken als de plant voldoende ontwikkeld is om te herkennen. Jonge uitlopers kan men het hele jaar oogsten. Fluitekruid is vooral geschikt als garnering of in soepen en salades. Net als kervel moet men fluitekruid nooit meekoken, want het verliest dan snel zijn smaak. Naast over sla , smaakt fluitekruid lekker bij een ( kaas-)omelet of door gekookte boter- of sperziebonen.

Ook over soepen, stoofgerechten is fluitekruid als kruid erg lekker.

WILDE KRUIDENBOTER

Handvol groene en wilde planten: meizoentjes, paardenbloem, dovenetel, munt, das- of bies- of kraailook en fluitekruid ( heb je te weinig dan kan je dat met groene kruiden uit je tuin aanvullen, maar ben dan heel zuinig met dille.)
250 gram”echte” boter ( op kamertemperatuur)
Gebruik je look dan geen knoflook, anders een half teentje, geplet en heel fijn gesneden
Wat druppels appelazijn of citroensap
1 theelepel grove mosterd
Zeezout en peper uit de molen
En wat bloemen uit je tuin of de natuur: meizoentjes, bloemblaadjes paardenbloem, bloesem van vruchtbomen of meidoorn, bloemen van dovenetel of pinksterbloem

Prak de boter fijn, voeg de zeer fijn gesneden kruiden, die je eerst gewassen en drooggemaakt hebt, door de boter. Op smaak met peper en zout, een lepeltje ( Doesburgse) mosterd en wat druppels azijn of citroensap. Meng er als laatste de bloemetjes door. Maak er een rolletje van , pak dat in en leg tot gebruik in de koelkast. Men kan nu van de boter mooie plakjes snijden.