Na een korte periode zon en warmte zal in het vroege voorjaar speenkruid , dus nu ( ranunculus ficaria) in korte tijd bloemen vormen en staan ze in volle zonnige vrolijkheid te bloeien. Zo kleuren ze randen van grasvelden en stroken naast bosgebieden vrij snel geel.
Jong blad smaakt eerst best lekker, zacht van smaak met een zure toon, maar de nasmaak is al veel sterker en licht peperig. Ouder blad is zo scherp van smaak dat al een paar blaadjes een gerecht kunnen bederven. De in de plant aanwezige proto-anemonine is verantwoordelijk voor deze smaak en de hoeveelheid neemt hoe ouder het blad wordt, snel toe.
Om die reden pluk ik zelf alleen vroeg in februari het blad van speenkruid en lang duurt deze verlokking ook niet want kort na de bloei voor de zomer begint trek de plant zich helemaal in de grond terug. Een aantal blaadjes gebruik ik meestal in een gemengde salade van bijvoorbeeld veldsla, of een aantal blaadjes door een gierst-schotel. Vanwege de aanwezigheid van Proto-anemonine gebruik ik speenkruid-blad slechts een of twee keer per jaar.
Wat is proto-anemonine?
Het is een natuurlijk voorkomende giftige, organische stof die in het melksap van planten zit die tot de ranonkel-achtigen behoren, zoals de anemonen en de boterbloemen. De blaartrekkende boterbloem met 2 ½ % proto-anemonine is een echt giftige plant. Als je het melksap op je huid krijgt geeft dat rode vlekken en blaren. Eet je dit dan kan je bij een hoge dosering vergiftigings-verschijnselen krijgen. Wel heeft de plant medische kwaliteiten want het is anti-biotische stof, die daarnaast ook nog schimmels kan doden.
Gewoon speenkruid bevat als jonge plant eigenlijk bijna geen proto-anemonine , maar wel erg veel vitamine C en Saponine.
Dus als je jong speenkruid wil gebruiken , pluk alleen erg vroeg in het jaar en proef het eerst. Smaakt het gelijk peperig, dan niet gebruiken.
SALADE met blad van SPEENKRUID
ALLES UIT DE NATUUR : NEDERLANDS DIS
