Drijvende eilandjes was een gerecht dat soms in mijn jonge jaren bij mijn ouders thuis werd gemaakt. Het is naast griesmeelpudding met vlierbessensaus het enige nagerecht waar ik over droomde.
In zo’n droom dreef ik op een schuimeilandje op een naar vanille ruikende ruige zee. En strandde ik dan vaak in een onmogelijk land met farao’s & piramides, waarom heen cowboys & indianen samen met wilde prehistorische dieren vochten. Ik doorworstelde eindeloze steppes en oerwouden om dan zo moe te worden , dat ik ter plekke in slaap viel.
Drijvende eilandjes in een aangepaste versie lust ik nog steeds, maar van mijn dromen kan ik mij tegenwoordig niets meer als ik wakker ben herinneren.
Dit toetje werd traditioneel bij ons thuis in de jaren zestig van de vorige eeuw gegeten als de kippen erg veel eieren leverden. Aan gebak, door de salade, gebakken en gekookte eieren gingen de eieren dan niet op. Dus dat was vaak vroeg in de zomer. Pas later kwam ik het gerecht als Iles Flottantes in Franse kookboeken tegen.
DRIJVENDE EILANDJES
Recept: vanille crème
- ½ liter melk
- 4 dooiers
- 150 gram suiker
- 1 vanillestokje
- weinig zout
de eilandjes van eiwitschuim
- 4 eiwitten
- 6 eetlepels poedersuiker
- Weinig zout
- 1 liter melk
- 1 vanillestokje
- 1 citroen
de karamelsaus- maak er meer van want dat gaat beter en bewaar het in een potje in de koelkast.
- 1/8 liter water
- 1/5 kilo suiker
- 1/8 liter slagroom
- Weinig zout
Verwarm de melk langzaam met de opengesneden vanillepeulen. Laat even doorkoken. Haal de peulen uit de melk en schraap de zaadjes eruit en voeg weer bij de melk.
Klop de eidooiers met de suiker en weinig zout los. Voeg dan kloppend de suiker toe en klop door tot het een lobbige crème is geworden. Voeg een glaasje bijna kokende melk al roerend bij het eigeelmengsel.
Giet dit langzaam nog steeds kloppend bij de rest van de melk. Laat de crème zachtjes doorkoken totdat het mooi lobbig is geworden. Zet het weg of af te koelen.
Voor de eilandjes van eiwitschuim: Maak de kom en gardes van de mixer schoon met een schijfje citroen. Klop de eiwitten met wat korrels zout hard, voeg dan de poedersuiker toe en blijf even kloppen. 
Je kunt nu de kom met eiwitschuim boven je hoofd of iemands anders hoofd houden zonder dat die eruit valt. Zet de pan met melk en vanille op en verwarm tot tegen het kookpunt. Maak met twee lepels lange vormen van de schuim en kook die in de melk in 2 minuten per kant gaar.
Maak de karamelsaus eerder: los de suiker in het water in een pan op en kook dit zonder veel roeren in totdat je licht bruine karamel in de pan hebt. Probeer dit uit met een lepeltje waarvan de karamel nog moet aflopen. Niet gelijk proeven de karamel is bloedheet. Meng van het vuur af de boter en zout al kloppend bij de saus. Pas op het kan spatten. Laat afkoelen.
Doe in een schaaltjes of bordje een laagje vanillecrème. Leg daarop 3 eilandjes schuim.
Bedruip alles met wat karamelsaus en voeg naar smaak bijvoorbeeld wat gesuikerde net geplukte frambozen toe of gesuikerde bloemetjes van maartse viooltjes toe.
Andere klassieke nagerechten: natuurlijk griesmeelpudding met bessensaus – https://www.nederlands-dis.nl/nagerecht/griesmeelpudding/
Of Vierstruif ( ook met ei) https://www.nederlands-dis.nl/nagerecht/vierstruif-of-roomstruif/
HEERLIJKE KLASSIEKE NAGERECHTEN : NEDERLANDS DIS
