Moos of boerenkoolstamppot is een traditioneel gerecht gemaakt met gekroesde kool: boerenkool. Het gerecht wordt in Nederland, grote delen van Noord-Duitsland, Denemarken en Zweden gegeten. Dit gerecht heet in de Achterhoek en Twente moos, in Groningen mous en in Limburg boeremoos, maar zo wordt het in Friesland ook genoemd ( al spreken ze het anders uit). Meestal nemen we tegenwoordig geen moeite om boerenkool zelf […]
Als het zo’n mooie zonnige herfstdag is moet ik altijd denken aan vroeger tijd (eind jaren zestig, begin zeventig van de vorige eeuw dus), dat ik als gast van een aangetrouwde oom in zijn glimmende Lancia door het mooie Twentse land werd gereden. Als vaste attractie werd er altijd een stop gemaakt bij een grote […]
Onder de kruudmoes was dit een traditioneel streekgerecht uit Overijssel en het noord deel van de Achterhoek dat tegen Overijssel aanligt, want vooral rond Gorssel en Laren is het als gerecht gangbaar. Vroeger werd het vaak als voedzaam eten voor werkers ( op het land) gemaakt. Het werd zowel warm thuis, als lauw of koud op het land gegeten. Onder andere op […]
Nagelhout ( neagelhoalt/-holt/-hoolt) is aan de lucht gedroogd rundvlees. Het lijkt een beetje op rookvlees, maar wordt eigenlijk alleen gedroogd en niet gerookt. Het is een traditioneel streekproduct dat ook vroeger al maar beperkt werd gemaakt. Want niet iedereen kon zich het slachten van een koe permitteren. Alleen rijke boeren maakten naegelhoalt en dan vooral in de Achterhoek, […]
Stip is een streekgerecht of beter gezegd een eetwijze uit het oosten van Nederland, voornamelijk Twente en de Achterhoek. In een grote koekenpan werd een plat stuk spek uitgebakken, totdat een heel klein en krokant stukje spek drijvend in het uitgesmolten vet in de pan overbleef. De pan werd heet midden op de houten tafel, […]
Mosterdsoep staat vaak op de kaart bij Nederlandse restaurants. Deze soep wordt dan vaak aanbevolen of geprezen als plaatselijke specialiteit. Meestal is de gebruikte mosterd dan de plaatselijke specialiteit ( of deze mosterd nog plaatselijk wordt gemaakt, blijft daarbij een vraag). Dat maakt de soep meestal trouwens niet minder lekker. Door de soep worden in […]
Bloedbrood was de Gelderse variant op bakbloedworst. Deze werd meestal gemaakt na de thuisslacht. Dan had men al de kop van het geslacht dier in een grote pan gekookt om er hoofdkaas of zure zult later mee te maken. Sommige families maakte dan balkenbrij, maar in meerdere Gelderse buurtschappen had men de traditie om bloedbrood […]
De haan, de haas en de zwaan met jongen zijn duidelijke symbolen voor het terugkomend leven: het is lente. Maar ook gevlochten brood(kransen) en krakelingen staan voor de eeuwigdurende cyclus van de seizoenen. Ook menig palmpaasstok werd vroeger versierd met krakelingen van brooddeeg. Dit alles maakt de Paastijd ook zo leuk. In vele streken maakt […]
Bakleverworst moet eerst in vet gebakken worden om het smaakvol te kunnen eten. De samenstelling is veel zetmeelrijker dan gewone leverworst als vleeswaar, broodbeleg of in plakjes om zo te kunnen wegsnoepen. Beide werden vroeger na de thuisslacht gemaakt. http://www.nederlands-dis.nl/vleeswaren/eeuwenlange-traditie-de-thuis-slacht/ Lekkere BAKLEVERWORST wordt nog altijd gemaakt door slagerij Vocking in Utrecht. Er wordt […]
Vroeger werd leverworst gelijk na de slacht gemaakt, om de eenvoudige reden dat men lever niet lang kan bewaren. Hoe de thuisslacht nog niet eens zo lang geleden nog plaats vond staat al eerder ook op Nederlands Dis beschreven: http://www.nederlands-dis.nl/vleeswaren/eeuwenlange-traditie-de-thuis-slacht/ Leverworst is nog steeds een veel gegeten worst-soort, zeker ook vaak als snack in plakjes […]
